100 przykładów słów kończących się na -er - Encyklopedia - 2023. Wyrazy kończące się na -er są zwykle czasownikami bezokolicznika. Na przykład palenie, wiedza, bieganie, robienie, gryzienie, narodziny, pragnienie, posiadanie, powrót.
ar ki. ba ki. be ki. bo ki. bu ki. Załaduj jeszcze 43 słów. Słowa z literami ki Słowa zaczynające się od ki Słowa zawierające ki. Słowa kończące się na ki & wszystkie słowa z ki na końcu Szukaj słów dla gier online, jak narysować coś, rumble, wordfeud, zły słowa (apalabr….
Słowa na literę L ♥ Czy wiesz, że w języku polskim jest ich 36280 - Zobacz jakie, pobierz zestawienie wyrazów na literę L Wyrazy kończące się na
Ile punktów w Scrabble możemy otrzymać za słowa utworzone z liter K,O,Ń,C,Ó,W,K,Ą? Najlepiej punktowanym słowem, możliwym do ułożenia z liter KOŃCÓWKĄ jest słowo Końcówką . Ilość punktów które za niego można otrzymać to: 25 .
Hiszpania. (Macedonia Północna) Rumunia. Słowenia. Wielka Brytania. Komentarze (20) Które państwa kończą się na -nia?
Rymy i słowa zakończone na końcówkę: F. Poniżej znajduje się lista wszystkich rymów i wyrazów zakończonych na końcówkę: " F ", pasujących do Twojego zapytania, posortowana alfabetyczie rosnąco. Możesz również użyć wyszukiwarki " SZUKAJ NOWEGO SŁOWA " na dole
. Opinie naszych użytkowników Pragnę serdecznie podziękować za wspaniałe pomysły i ciekawe materiały z których korzystam już od jakiegoś czasu w pracy z dziećmi. Wasza strona jest po prostu fantastyczna(...) Agnieszka K. Wczoraj byłam bezradna jak pomóc mojemu dziecku w nauce tabliczki mnożenia. A dzisiaj jestem szczęśliwa, że dzięki Pani pomocy, mojemu dziecku udało się ruszyć z miejsca. Beata z Łodzi Bardzo często korzystam z serwisu Jest świetny, kapitalny, rozwija wyobraźnię, kreuje osobowość, rozwija zainteresowania :) Dziękuję. Elżbieta J., mama i nauczycielkaCzytaj inne opinie » W 2020 r. otrzymał NAGRODĘ GŁÓWNĄ w konkursie ŚWIAT PRZYJAZNY DZIECKU, w kategorii: Internet. Organizatorem konkursu jest: Komitet Ochrony Praw Dziecka. Na skróty: Poniżej znajdziesz arkusze do wydruku, na których przedstawiono rozmaite przedmioty, zwierzęta i inne obiekty. Zadaniem dziecka jest zaznaczenie wszystkich obrazków, których nazwy kończą się na określoną literę, głoskę czy sylabę - zgodnie z poleceniem. Niektóre arkusze posłużą rozróżnianiu dwóch liter, które w wymowie - jako głoski - czytane są tak samo. Bierze się to stąd, że głoski dźwięczne na końcu wyrazu są ubezdźwięczniane i np. litera D jest czytana jako T (np. słowo SAD czytamy /sat/), a przykładowo dwuznak DZ jest czytany jako C (WÓDZ - /wuc/). Rodzaj polecenia skierowanego do dziecka będzie więc zależał od tego, czy chcemy przećwiczyć z nim analizę literową czy głoskową. Na arkuszach w wersji biało-czarnej prawidłowe obrazki można kolorować, w przypadku wersji kolorowej otaczamy odpowiednie obrazki pętlą. Chcesz otrzymywać informacje o nowych materiałach edukacyjnych dla dzieci? TYSIĄCE materiałów edukacyjnych ZERO irytujących treści i reklam dla rodzica: SPOKÓJ I WYGODA dla dziecka: RADOŚĆ z własnych osiągnięć BEZPIECZNA NAUKA i ZABAWA w jednym :) Bo KAŻDE dziecko jest mądre i inteligentne. Trzeba tylko dać mu szansę. ↑Do góry
WITAMY NA Z nami wygrasz każdą planszową grę słowną! Znajdziesz tu słowa które możesz wykorzystać podczas gry w scrabble. Wyszukasz wyrazy dostępne w słowniku dla scrabble i literaki. Znajdź każde słowo z liter które posiadasz! ©2022
Szedł. Pomimo przewiercającego na wylot jego serce i mózg chłodu grudniowej nocy. Pomimo palącego i kłującego bólu stóp odparzonych przez dawno zdarte, niewygodne buty za kostkę. Pomimo ciemności, która wplątywała mu się we włosy, osiadała na policzkach, nosie, rzęsach i wąsach, która, zdawało się, wnikała do jego wnętrza przez wszystkie otwory w ciele. Szedł i ani myślał równo i miarowo, krok za krokiem, ani za szybko, ani za wolno – gdyby ktoś obserwował go z boku, mógłby nawet uznać, że nie tyle idzie, ile płynie, sunie delikatnie po utwardzonych i szutrowych ścieżkach niczym pion na magnetycznej szachownicy, rozlewa się nad polami, łąkami i bitymi traktami jak jakiś płanetnik, nie pozostawiając za sobą najmniejszego śladu, ani jednego złamanego czy choćby zgniecionego źdźbła trawy, ani jednej rysy na przemrożonym, połyskującym w świetle księżyca zasłaniając twarz kołnierzem płaszcza tak, że dostrzec można było tylko jego oczy – wielkie, szeroko otwarte, jakby widzące wszystko, skupiające w każdym pojedynczym mrugnięciu całą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, ale jednocześnie w jakiś sposób nieobecne, wpatrzone w dal, która, mimo że wędrowiec przemierzył już pewnie szmat drogi, nie przybliżyła się do niego ani o zupełnie nie rozglądając się na boki, może nie chcąc zwracać na siebie uwagi, a może zwyczajnie nie interesując się tym, co obok niego i poza nim. Szedł, nikogo nie widząc i, przypuszczalnie, samemu nie będąc przez nikogo zauważonym. Szedł zupełnie, ostatecznie zanurzony w sobie, zalewający sobą przestrzeń, oddający się przestrzeni na własność, zlepiony ze światem w jedno, a zarazem całkowicie od świata różny, niepasujący do żadnego miejsca, z żadnym miejscem tak już dość długo, może przez całą wieczność, a może wcale nie, może tylko tak to z pozoru wyglądało – sam nie był pewien, kiedy i skąd wyruszył, w ogóle nie był pewien, czy kiedykolwiek skądkolwiek wyruszył naprawdę. Nie nosił zegarka, nie zwracał uwagi na wschody i zachody słońca, na zmiany pór roku, na nieuchronny upływ lat. Czas nie miał dla niego żadnego znaczenia; ważne było tylko to, że od kiedy pamiętał. W momentach, w których na ułamek sekundy odzyskiwał kontrolę nad czasem i przestrzenią, starał się przypomnieć sobie, czy istniało jakiekolwiek życie przed podróżą, czy, tak jak każdy inny człowiek, pewnego dnia urodził się, potem dorastał, bawił się w berka lub w chowanego, grał w piłkę, pił alkohol, podrywał dziewczyny albo chłopaków, skończył szkołę, znalazł pracę, wybudował dom, czy może jednak nie – czy może nieustannie szedł, urodził się w drodze, urodził się drogą i nie znał innego życia, bo żadne inne życie po prostu nie istniało? Próbował przypomnieć sobie cokolwiek, ale im dłużej i mocniej się skupiał, im głębiej usiłował wniknąć w siebie, im bliżej był źródła, tym silniejsze targały nim wątpliwości, tym większy rósł w nim lęk i tym bardziej czuł, że lepiej będzie odpuścić, pozostawić sprawy ich naturalnemu biegowi, dowiadując się o sobie czegokolwiek pewnego dopiero w chwili śmierci, która, jeśli w ogóle kiedyś go dosięgnie, to – był o tym święcie przekonany – dosięgnie go podczas zupełnie bez celu, a może inaczej: szedł tak, jakby to sama droga była jego celem. Nie zatrzymywał się nigdzie, mijał miasto za miastem i wieś za wsią, nie oglądał się za siebie. Gdyby ktoś zaczepił go teraz i zapytał: dokąd zmierzasz?, być może, odrzuciwszy ideę intencjonalności i konsekwencji, zagubiony w bezczasowym teraz, zapętlony w wiecznym dążeniu, nie tylko nie odpowiedziałby, ale w ogóle nie zrozumiał – a o tym, dlaczego idzie, wiedzieli tylko jego zmarli. Zmarli ścigali go, ścigali od początku, nieustępliwie, bez wytchnienia. Ilekroć któryś z takich zmarłych zbliżał się do wędrowca na odległość wyciągniętej ręki i kładł dłoń na jego ramieniu, przez jego ciało przebiegał zimny dreszcz, jego mięśnie raptownie kurczyły się, a on sam brał głęboki wdech i próbował przegonić zjawę. Dotyk zmarłego sprawiał, że dla wędrowca na pół mgnienia oka wszystko stawało się jasne: to, co ukryte, wyłaziło na wierzch, tajemnice zyskiwały swoje rozwiązania, niepewność przepadała w odmętach umysłu, wypierana przez światło prawdy. A prawda była przerażająca. Wędrowca ścigali bowiem zmarli, którzy zamieszkali w jego głowie w dniu, kiedy, zmuszony przez natarczywy, nieustępliwy głos wewnętrzny pochodzący może od Boga, może od szatana, a może jeszcze skądinąd, poszedł do drewutni, chwycił siekierę i czterema potężnymi, wprawnymi ciosami doświadczonego drwala pozbawił życia swoją żonę, córkę, syna oraz psa. Wystraszony, ale jednocześnie odczuwający nieznany mu wcześniej spokój, obmył twarz i ręce z wciąż ciepłej krwi, założył buty i płaszcz, wybiegł z domu i od tamtej pory szedł przez ciemność, starając się nie myśleć o niczym, zatopić w absolutnej pustce, nie dopuszczać do siebie żadnych kiełkujących w nim słów, bo wszystkie te słowa kończyły się na śmierć, a on przecież chciał żyć; nareszcie chciał żyć. QR kod: Tomasz Dalasiński – Wszystkie słowa kończące się na śmierć Drukuj
Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 17:04: mamamateracmakijażmiotłamasłomydłomorzemiskamyszmalarzmaskametrykamiednicametkamolmolomięsomopmorzematematykamotylmargarynamagnesmagnezmajonezmundurmundurekmirabelkamusztardamlekomakrelemozarellamurzynmilka mizantropiamiłośćmózgmakmapet marionetkamiliardermilionermalarzmarchewmosiądzmikrofalówkamorzemiskamrózmućka murmurekmikrogranulkamilimetrmydłomakijażmiotłamocmistrzmotylmyszmasażmakaronmapametrmuzykamajtki melonmałpamakówkamąkamiśMacugaMala myszMonkamopmałpamorze modem mapamazak Menedżer mlekomyszmorzemistrzmuzykamuchamateracmakijażmiotłamasłomydłomorzemiskamyszmalarzmaskametrykamiednicametkamolmolomięsomopmorzematematykamotyl makówka matmamaturamydło,mamamysz,majonez,makarn,maliny,marchewmonika,mapa,margarynamagnesmagnezmajonezmundurmundurek Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 17:02 brewa123 odpowiedział(a) o 17:03 MusztardaMuszkietMarmoladaMamaMiłośćMózgMiednicaMarzycielMarzeniaMielenieMuzykaMaturaMaturzystaMiłyMuskularnyMatematykaMelancholiaMacedończyk muzykamatematykametafizyka morzemelodiamiłość Imiona żeńskie : Magda , Monika , Maja , Małgosia , Marysia , Marcelina , MichalinaImiona męskie : Mateusz , Marek , Mariusz , Michał , Marcin , MikołajCoś innego : malina , muzyka , miasto , maleństwo , modlitwa , mydło , melodia , mak , miś , mleko , miotła , mleczaki itp. itd. Mam nadzieję , że pomogłam :) blocked odpowiedział(a) o 17:07 metalmelon,morela,mąż,mewa... Pate<3 odpowiedział(a) o 17:51 MartaMorzeMajaMeduzaMokryMikrofalówkaMikrofonMagnetofonMalowaćMak Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Ludzi online: 2700, w tym 41 zalogowanych użytkowników i 2659 gości. Użytkowników: 320080, obrazków: 503608, w tym dodanych dziś: 45, wczoraj: 66 przedwczoraj: 63, czekających na rozpatrzenie: 0 Kopiowanie wskazane za podaniem źródła.
słowa kończące się na m
